Το έπαιρναν στη μηχανή και χώριζαν τους σπόρους από το Μαχλούζιν. Ακολούθως ο δοξευτής δόξευε το βαμβάκι για να γίνει απαλό και ομοιόμορφο και μετά άρχιζε η διαδικασία να γίνει κλωστή. Γίνονταν τα φυτίλια και μετά στο δουλάππι να γίνουν κουβάρια κλωστής. Κλωστή γίνονταν και τα μαλλιά του προβάτου στο αδράχτιν για τα μάλλινα σεντόνια. Το 1925 έγινε το κλωστήριο στη Λευκωσία και κλωστές υπήρχαν έτοιμες.
